90 χρόνια μετά...είμαστε ακόμα ΕΔΩ! ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕΦίλοι Πόντιοι και μη, νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου για τη χθεσινή, εκδήλωση που έγινε στην Αθήνα. Θα ήθελα να τονίσω πως δε περίμενα μεγαλύτερη συμμετοχή, διότι ήταν η ΠΡΩΤΗ φορά που έγινε στην Αθήνα ανήμερα της Ημέρας Μνήμης, συγκέντρωση και πορεία. Μέχρι τώρα "συνηθίζονταν" να γίνεται την Κυριακή μετά τις 19 Μαΐου......Η Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, από το αιμοσταγές μένος του Μουσταφά Κεμάλ, τιμάται ανήμερα και όχι αργότερα!!! Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι μας. Η πριν την Ημερομηνία ή ανήμερα!Το μόνο σίγουρο είναι πως τα επόμενα χρόνια θα υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή και δυναμική! Για όσους δεν έχουν δει βίντεο ή φωτογραφίες, να σας πω πως από τις 19:00 έκλεισε η βασιλίσσης Σοφίας, από το ύψος του Υπουργείου Εξωτερικών, έως τις 23:30, όταν και αποχωρήσαμε. Αυτό απλά…ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ. Ήταν μόνο η αρχή! Ποιος να το έλεγε.. Μετά από 90 χρόνια θα υπήρχε αρχή και όχι τέλος, όπως θέλουν δυστυχώς πολλοί από τους 300 της Βουλής. Οι Ψευτοφιλίες δεν οδηγούν πουθενά. Ο πάνσοφος λαός μας λέει: «Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους» και στο θέμα με την Τουρκία, δεν έχουμε ακόμα καλούς λογαριασμούς. Η ΥΠΟΔΟΧΗ έγινε με 2 κλούβες των ΜΑΤ, στην είσοδο της Ρηγίλλης. Δεν επέτρεπαν την είσοδο. Εκεί έκλεισε όλη η Βασιλίσσης Σοφίας, δίχως να περνά κανείς!Ούτε λεωφορεία του ΟΑΣΑ. Περίπου στις 20:30 πήραν εντολή οι δυο κλούβες των ΜΑΤ , να τραβηχτούν στην άκρη. Χαρήκαμε πολύ για αυτό και προς στιγμήν νιώσαμε πως θα πάμε στη Τούρκικη Πρεσβεία. Αυτό που διαπιστώσαμε ήταν πως μέσα στη Ρηγίλλης υπήρχαν άλλες 4 κλούβες ΜΑΤ?? Άραγε, ποιους περίμεναν?? Τίποτα ταραξίες? Ή μήπως φοβήθηκαν τόσο πολύ τη διαδήλωση των Ποντίων ΑΝΗΜΕΡΑ της Γενοκτονίας?? Όταν στην Τουρκία εορτάζουν επειδή έσφαξαν και έδιωξαν τους πρόγονούς μας? Μετά από διαπραγματεύσεις, επετράπη σε 3 άτομα να περάσουν για να θυροκολλήσουν το αίτημά μας. Δυστυχώς εδώ υπήρξε ένας εμπαιγμός. Πρώτα ζητήθηκε να κολληθεί στο δέντρο έξω από την Τούρκικη Πρεσβεία. Έπειτα στο απέναντι κτήριο. Στο τέλος δεν άφησαν καθόλου. Έπειτα να το βάλει ένας αστυνομικός, όταν θα αποχωρήσει η επιτροπή……Θεωρήσαμε κοροϊδία να κολληθεί οπουδήποτε αλλού πέρα από τη θύρα της Πρεσβείας. Θα σταλεί ταχυδρομικώς στους αρμόδιους. Να έχετε υπόψιν σας κύριοι Βουλευτές. Εσείς που δεν ξέρετε τι σημαίνει Ποντιακός Ελληνισμός, πως αυτό ήταν η αρχή για μια νέα και πιο ουσιαστική διεκδίκηση. ΑΝΗΜΕΡΑ πλέον της 19ης Μαΐου, διότι ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ!Θα ενοχλούμε το βλέμμα σας…..Για όσους ξέρουν τι σημαίνει Ποντιακός Ελληνισμός, θα πρέπει να δεχτείτε για κάθε 19η Μαΐου την ταλαιπωρία που υπεστήκατε εχθές.ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΜΑΪΟΥ 2010Με εκτίμηση Γιάννης Δημητριάδης

Κυριακή, 24 Μάϊος 2009

Όταν το πρόβατο (γκρίζος λύκος) ξύνεται στη γκλίτσα του τσομπάνη...
Του Σταύρου Καλεντερίδη*Το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών, του πολύ κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, για να αποτρέψει τον "λογαριασμό" της γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών που αργά αλλά σταθερά έρχεται στην Τουρκία, μετά τις ομολογουμένως σοβαρές κινητοποιήσεις που έγιναν στις 19 Μαΐου στην Ελλάδα και τον κόσμο, με αποκορύφωμα τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στην Πλατεία Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη, όπου μίλησε ο υπουργός δικαιοσύνης της Νότιας Αυστραλίας, Μάικλ Άτκινσον, για να εκφοβίσει την Ελλάδα, θεώρησε καλό να επαναφέρει στο προσκήνιο το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων που σύμφωνα με την τουρκική πλευρά οφείλει στην Τουρκία η Ελλάδα, για τον πόλεμο του 1919-1922.Να υπενθυμίσουμε στην τουρκική αλλά και σε κάποιους από την ελληνική πλευρά ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις αποβιβάστηκαν την περιοχή της Σμύρνης στις 21 Μαίου 1919, πολύ πιο πριν απο τις δύο συνθήκες συνθηκολόγησης (Σεβρών και Λοζάνης) και ενώ ήταν σε εξέλιξη ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος για την Ελλάδα και την Τουρκία.Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι στη Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) δεν πήρε μέρος η Τουρκία, άρα, με βάση το διεθνές δίκαιο, η Ελλάδα και η Τουρκία συνέχισαν να είναι εμπόλεμα μέρη.Ο πόλεμος μεταξύ Τουρκίας, που ήταν επιτιθέμενη χώρα, μαζί με τις χώρες του Άξονα, και της Ελλάδας, έλξηξε στις 24 Ιουλίου 1923, όταν οι μέχρι τότε τυπικά εμπόλεμες χώρες υπέγραψαν την Συνθήκη της Λοζάνης. Το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου μπορεί για την πλειοψηφία των χωρρών να είχε έρθει νωρίτερα, αλλα για τις δύο χώρες ξεκάθαρα σηματοδοτήθηκε με την συνθήκη της Λοζάνης. Συνεπώς όλες οι πράξεις πολέμου έως και τότε, βάσει του διεθνούς δικαίου, θεωρούνται και θα πρέπει να εξετάζονται ως μέρος της ιστορίας μεταξύ των δύο χωρών στα πλαίσια του Α' Παγκοσμίου.Θέτοντας το θέμα στο ιστορικό του πλαίσιο η παγκόσμια διαμάχη της εποχής και κατ' επέκτασιν η διαμάχη μεταξύ των δύο χωρών ξεκίνησε με την επεκτατική πολιτική των χωρών του Άξονα (Γερμανία, Τουρκία, κλπ.) Συνεπώς τα περιστατικά στη Μικρά Ασία ήταν λογική αντίδραση των συμμαχικών δυνάμεων (συγκεκριμένα της Ελλάδας) ενάντια στην επιθετικότητα των δυνάμεων του Άξονα.Ένα στοιχείο του πολέμου αυτού ήταν η βαρβαρότητα που επέδειξε το κίνημα των Νεοτούρκων από την πρώτη κιόλας στιγμή που κατέλαβαν την εξουσία. Συγκεκριμένα, "η Συνθήκη των Σεβρών, την οποία απέφυγε η Τουρκία, απαιτούσε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία να παραδώσει στις Συμμαχικές Δυνάμεις τους "υπεύθυνους για σφαγές που διαπάχθησαν την περίοδο αυτή". Επιπλέον στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού, το 1919, η Επιτροπή Ευθυνών και Ποινών" καταδίκαζε την Οθωμανική Αυτοκρατορία για "τις βάρβαρες και παράνομες μεθόδους πολέμου... [στα οποία συμπεριλαμβάνονται] εγκλήματα εναντίων των νόμων και των εθίμων πολέμου και εναντίων αρχών της ανθρωπότητας" (άρθρο 230).Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του Α' Παγκοσμίου ήταν το γεγονός πως οι ηττημένες δυνάμεις του Άξονα αναγκάστηκαν να πληρώσουν τεράστια ποσά σε πολεμικές αποζημειώσεις. Συγκεκριμένα, οι αποζημειώσεις που η Γερμανία αναγκάστηκε να πληρώσει στην Μ. Βρετανία και στη Γαλλία ήταν τόσο σκληρές που η οικονομική αυτή επιβάρυνση ήταν ίσως ο σημαντικότερος λόγος για την εξαθλίωση της Γερμανίας και τη συνεπακόλουθη ανάδειξη των Ναζί στη χώρα, εξέλιξη που οδήγησε στον καταστροφικότατο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μπορούμε, μάλιστα, να ισχυριστούμε ότι δεν έχουν υπάρξει πιο σκληρές αποζημειώσεις πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας.Αντίθετα, δεν έγινε το ίδιο στην περίπτωση της Τουρκίας. Παρόλο που η Τουρκία αποτέλεσε δύναμη κατοχής στη συμμαχική Ελλάδα, ως ηττημένη δύναμη ποτέ δεν "ξεχρέωσε" το χρέος της απέναντι στη χώρα μας για την επιθετικότητά της και την σημαντικότατη ευθύνη που είχε στο ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και στις βαρβαρότητες που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκειά του εις βάρος της Ελλάδας αλλά και των ελληνικών πληθυσμών της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής.Εκτός των παραπάνω, που αποδεικνύουν τις βαρύτατες και συνεχιζόμενες ευθύνες και υποχρεώσεις της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα και τον Ελληνισμό, να υπενθυμίσουμε στο τουρκικό υπουργείο εξωτερικών και στον κ. Νταβούτογλου ότι η Ελλάδα, φερόμενη ανόητα και προσβλητικά απέναντι στον προσφυγικό Ελληνισμό, το 1930 (συνφωνία Ε-Τ Φιλίας) αποποιήθηκε των δικαιωμάτων της στην ανταλλάξιμη περιουσία των Ελλήνων της Ανατολής, ακριβώς για να "κλείσει" το ζήτημα των λεγόμενων πολεμικών αποζημιώσεων, που καταχρηστικά, όπως εξηγήσαμε παραπάνω, επικαλέστηκε τότε και ανερυθρίαστα επικαλείται και σήμερα η τουρκική πλευρά.Θα λέγαμε λοιπόν ότι η Τουρκία θα πρέπει να προετοιμαστεί να αποδεχτεί τα εγκλήματα που διέπραξε στο παρελθόν, γιατί η πρακτική που ακολουθεί μπορεί να προκαλέσει εξελίξεις που θα επαναφέρουν ζητήματα πολύ επώδυνα για την ίδια και το λαό της.Εξ ού και ο επιλεγείς τίτλος...*Ο Σταύρος Καλεντερίδης είναι πολιτικός επιστήμονας, διεθνολόγος
Αναρτήθηκε από Theophilos Kotsidis

19η ΜΑΪΟΥ, ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

”Ξηρανθήτω ημίν ο λάρυγξ εάν επηλαθόμεθά σου ω πάτριος Ποντία γη”
Η γενοκτονία ως όρος καθιερώθηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης, όταν καταδικάστηκε η ναζιστική ηγεσία για τα εγκλήματα πολέμου κατά των Εβραίων.Ως νομική έννοια διατυπώθηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και καθιερώθηκε στις 9/12/1948, με τη σύμβαση της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τρεις γενοκτονίες συντελέστηκαν τον 20ο αιώνα, των Αρμενίων, των Ελλήνων του Πόντου και των Εβραίων. Εξ’ αυτών οι δύο αναγνωρίστηκαν παγκοσμίως, άμεσα των Εβραίων και έμμεσα των Αρμενίων.
Με το τρίπτυχο «ένα κράτος, μια θρησκεία, ένας λαός», και έχοντας ως συμβουλάτορες Γερμανούς αξιωματικούς, οι Νεότουρκοι αρχικά και στη συνέχεια ο Μουσταφά Κεμάλ, σχεδίασαν και εκτέλεσαν τις δύο πρώτες γενοκτονίες. Το 1915 την γενοκτονία των Αρμενίων και από το 1916 έως το 1923 τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Με το πρόσχημα να μην ενωθούν οι Έλληνες του Πόντου με τις Ρωσικές δυνάμεις, που πολιορκούσαν τον Πόντο, εκτόπισαν τον πληθυσμό από τις παραλιακές περιοχές, στα μεσόγεια της χώρας. Μέσα στο καταχείμωνο, σε εξοντωτικές και χωρίς στοιχειώδη σίτιση και ανάπαυση πορείες, έχασαν τη ζωή τους πολλοί Έλληνες. Εκτός από τους θανάτους που προέκυψαν από τις ταλαιπωρίες υπήρξαν και πολλές περιπτώσεις φρικιαστικών θανάτων από άτακτους τσέτες υπό τα αδιάφορα βλέμματα των συνοδών χωροφυλάκων. Σε πολλές δε περιπτώσεις και με την βοήθεια τους. Και βέβαια δεν εξέλειπαν οι βιασμοί γυναικών, ακόμη και εγκύων, ανήλικων κοριτσιών αλλά ακόμη και ανήλικων αγοριών. Επίσης πολλοί Έλληνες πέθαναν στα τάγματα εργασίας καταπονημένοι από τις εξαντλητικές εργασίες. Έτσι με την εξόντωση του μισού πληθυσμού (353.000) και τον εκτοπισμό-ξεριζωμό του άλλου μισού, τον Αύγουστο του 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ αναφώνησε θριαμβευτικά: «Επί τέλους τους ξεριζώσαμε».
Για πάνω από 70 χρόνια, η λέξη γενοκτονία ήταν σχεδόν απαγορευμένη προς χάριν της Ελληνοτουρκικής φιλίας. Οι Πόντιοι όμως δεν ξέχασαν ποτέ το δράμα των προγόνων τους. Πάντα ερχόταν στο νου τους η εικόνα των γονιών και των παππούδων, που όταν ανέφεραν τη λέξη «πατρίδα», γέμιζαν τα μάτια τους δάκρυα. Οργανώθηκαν και αντρώθηκαν κύρια μετά το 1980, και αποφάσισαν να κάνουν το χρέος τους. Έτσι φτάσαμε στην καθιέρωση ημέρας μνήμης για τα θύματα της τουρκικής θηριωδίας. Η ιδέα και οι πρωτοβουλίες για την ψήφιση του σχετικού νόμου ανήκουν στον κοινωνιολόγο Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Με τον νόμο 2193 της 8/11/3/94, η 19η Μαΐου, καθιερώνεται ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η ημερομηνία αυτή επιλέχτηκε επειδή ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στις 19 Μαΐου του 1919 στην Σαμψούντα και τότε ξεκίνησε η δεύτερη και πιο βίαιη φάση του σχεδίου αφανισμού των Ελλήνων.
Τρεις ήταν οι κύριοι παράγοντες που συνήργησαν στην γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Πρώτος παράγοντας οι Γερμανοί καθοδηγητές των Νεότουρκων και του Κεμάλ όπως προαναφέρθηκε. Δεύτερος παράγοντας οι Σοβιετικοί που στήριξαν πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά τον Κεμάλ, επονομάζοντας μάλιστα το κίνημά του «εθνικοαπελευθερωτικό». Αλήθεια από ποιόν; Και τρίτος παράγοντας οι Άγγλοι, Γάλλοι και Αμερικανοί που αρχικά ήταν σύμμαχοι της Ελλάδας και στη συνέχεια την εγκατέλειψαν αβοήθητη. Οι Σοβιετικοί στήριξαν τον Κεμάλ και για έναν άλλο λόγο. Όταν ξεκίνησαν την επανάστασή τους, η Ελλάδα είχε αποστείλει μια σημαντική στρατιωτική δύναμη για να στηρίξει το καθεστώς του Τσάρου. Αυτό δεν το ξέχασαν και δεν το συγχώρησαν ποτέ.
Την ίδια ημερομηνία έχουν καθιερώσει και οι Τούρκοι σαν γιορτή της νεολαίας αλλά και του ξεριζωμού των Ελλήνων. Μάλιστα στα περίχωρα της Σαμψούντας έχουν ιδρύσει χωριό που φέρει την ονομασία 19 Μαίου. Γι αυτό θα πρέπει οι Έλληνες να είναι προσεκτικοί και να μην πέφτουν σε παγίδες, όπως συνέβη στο παρελθόν με τα εξής θλιβερά περιστατικά:
1. Συμμετείχε και τραγούδησε στην γραμμή του Αττίλα στην Κύπρο στις 19 Μαίου 1997 ο τραγουδιστής Σάκης Ρουβάς. (Εκ των υστέρων ζήτησε συγνώμη)
2. Επελέγει να σταλεί η κρατική ορχήστρα Αθηνών στη γιορτή της τουρκικής νεολαίας την ημερομηνία αυτή το 1998. (Τα μέλη της αρνήθηκαν να πάνε και ο υπουργός πολιτισμού Ε. Βενιζέλος αναγκάστηκε να αναστείλει την αποστολή).
3. Το 1998 ο τότε υπουργός εξωτερικών Γ.Α. Παπανδρέου κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του σφαγέα των Ποντίων Μουσταφά Κεμάλ.
4. Στις 19 Μαίου 2000 προσγειώθηκαν τουρκικά αεροπλάνα στην Άγχίαλο ενώ αποβιβάστηκαν τουρκικά στρατεύματα στην Πελοπόννησο στα πλαίσια άσκησης Ελλάδας-Τουρκίας.
Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού σε επίπεδο κρατών έχει αναγνωριστεί μόνο από την Κύπρο, ενώ η Αρμενική έχει αναγνωριστεί σε πάνω από 70. Έχει αναγνωριστεί όμως από τις πολιτείες της Ν.Υόρκης, του Νιού Τζέρσεϊ και της Κολούμπια το 2002, της Γεωργίας και της Πενσυλβάνια το 2004, του Κλίβελαντ το 2005 και της Μασαχουσέτης το 2006.

Aς θυμηθούμε ,Μάνα.... Κύρη μ'.... Αδελφόπα μ΄ας σον ουρανόν... Τα ψήα-ν-εσούν ξάι ΄κι αναπά'αν ατώσα χρόνια! Έναν κερόπον άφτω για τεσάς και ατοίν... ατοίν οι διαβολάντ' νεβζήν'ατό! Θεέ μ' γουρπάν σ'όνομα σ'...γουρπάν σ'όλον τη χάρη σ'... Θεέ μ' ντο ΄κ'εφοβέθαν' εσέν ατοίν, νόμε λίγο ας σην δύναμη σ' να πορπατώ και να στέκω!

Να στέκω και να βαρκίζω απές σα δρόμια........ ΠΑΤΡΙΔΑΝ ΕΧΑΣΑ..... ΠΑΤΡΙΔΑ ΞΑΪ 'Κ' ΕΙΔΑ...... ΑΛΛΟ ΠΑΤΡΙΔΑ 'ΚΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΝΩ.... Θεέ μ' φώτ'σον ατήν την στράταν... Θεέ μ' μαναχόν εσύ επέμ'νες...ΔΥΜΑΜΗ ΕΙΜΑΣΤΕ! ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ Ο Λ Ο Ι ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ 19Η ΜΑϊΙΟΥ.. ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΑΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ( ΔΕΝ ΤΟ ΤΡΩΓΑΜΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΠΛΑ ΚΑΝΑΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΤΕ)....

Eκδήλωση Mνήμης για τη Γενοκτονία

Eκδήλωση Mνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, την Τρίτη 19 Μαΐου

Παρακολουθήστε ζωντανά

από την πλατεία Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη την εκδήλωση μνήμης για τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, την Τρίτη 19 Μαΐου στις 7:30μμ . Στην εκδήλωση θα παραστεί ο υπουργός Δικαιοσύνης της Αυστραλίας Michael Atkinson.
Μια προσφορά του
www.livemedia.gr

www.pontos.gr